ÜMİT YAŞAR OĞUZCAN (1926-1984)
Bölüm - I

AĞIT

Her sey guzeldi bir zaman, cok once
Sehirler, insanlar, gunes deniz
Mutlulugumu gorebilirdiniz
Cokmeseydi icime bu son gece

Her sey bir anda bitmeseydi, yazik
Olmasaydi gencligime aptalca
Belki de o yerlere varirdik
O uzak daglara ulu: koskoca

Orada her sey degisirdi belki
Acardi umutlarimiz bakarsin
Ates rengi, kan rengi guller gibi
Topraginda kimbilir hangi askin

Oysa simdi nerdeyiz, neyiz bak
Her umut belirtisinden uzagiz
O sevilmis gozlerde saf ve berrak
Bir ayna bile yok bakacagimiz

Her sey kursuni bir renk almis, soguk
Bozkirlardir uzayan onumuzde
Kime baksan o yuz: veremli, soluk
Tek mavi kalmamis gokyuzumuzde

Her yerde bitmisligi guzelligin
Kum kamyonlari putreller betonlar
Sonra ta besikten mezara deggin
Sifirlar, yuzler, binler ve milyonlar

Hadi ol bakalim olebilirsen
Zincirlerle bagliyken yasamaya
Omuzla yukunu, hadi yalniz sen
Isterse gucun olmasin tasimaya

Yenik dusmusuz iste gercek ortada
Cokmus boynumuza zulmun elleri
Bir tutsak, bir dolap beygiri ya da
Bir mahkum gibiyiz kac yildan beri

Yargic hukmunu coktan vermis oku
Boynundaki yasamak fermanini
Yasamak sonra olmek; iki korku
Geri getirmezken bir anini

Terkedilmis sehirleri bilirsin
Bilirsin gomulmus uygarliklari
Ve dusun ki; patlamasi bilincin
Yirtmaya yetmiyor karanliklari

Oyleyse cek sapla goge bicagini
De ki; benim isim tanriliktan guc
Benim hem yuksek, hem en asagi
Iste ellerimde sonsuzluk ve hic

De ki; Omur verdin; en buyuk yalan
De ki; Beden verdin; ici bos ve kof
Iste! Yuce eserin, iste insan
Ve yirt gogsunu, bagir: Of Tanrim of.

ANDIKCA

Ne zaman seni dusunsem icim urperir
Seninle gecen her saat, her gun gelir aklima
Bir aksam vakti gelir bir deniz kiyisi gelir
O essiz hatiralar butun gelir aklima

Ne yapsam unutamam yasadigimizi
Sevgindi sevgilerin en yalansizi
Simdi nerde bir gul gorsem kirmizi
Dudaklarimi uzun uzun optugun gelir aklima

Bir ciban buyurcesine ortasinda gecenin
Dolar yuregime huznu seni sevmenin
Dunyada ne benim yerim var artik ne senin
Aglarim basucunda olumun gelir aklima.

ASK SAIRI

Acilar vardir, bir de caresizlikler
Ne zaman basladiysa benim oykum
Yuruduk, kimbilir kac yil beraber
Bir yanimda ask, bir yanimda olum
Durup durup kirlendim yasadikca
Askti beni yikayan, Aritan su
Dunyami saran bir uctan bir uca
Hep o bir gun sevememek korkusu
Ben kalbimi o taslarda biledim
Butun pisliklerini yeryuzunun
Kazidim hancerimle yeniledim
Son dakikasinda bile omrumun
Ben Tanridan baska bir sey istemem
Her sevgiye acik olsun pencerem

ASK MIYDI O?

Ask miydi o, askimsi bir sey miydi
Neydi cekip kendine, beni baglayan
Kanatan dudagimi, tenimi daglayan
Elleri ta icimde o dev miydi

Etime bir alev degmiscesine
Nasil da yakardi optugu zaman
Bir su gibi akip gitti avuclarimdan
Yorgunum simdi bin yil sevmiscesine

Hani o yalniz benim olan gul, kirmizi
Gozlerimin onunde acilan sonsuz bahce
Hani, o var olmalarimiz opustukce
O delice surdurmeler yasantimizi

Hic doymamak oysa, tene, kokuya, aska
Sarildikca guclenmek, butunlenmek
Kudurmus arzularla zamani yenmek
Ve en kuytularda bulusmak korka korka

Kimi gun utanmak otlardan, cimenlerden
Kimi gece mihlamak golgemizi duvara
Varmak icin o sevgiyle acilmis kollara
Apansiz dusmek yukseklerde bir yerden

Oydu iste alistigim, ozledigim simdi de
Sevgice bir tutku, askimsi bir yakinlik
Avunmak... Kirik dokuk anilarla artik
Kimbilir? o geceler yasanmadi belki de

AYRILANLAR ICIN

Yollarimiz burada ayriliyor
Artik birbirimize iki yabanciyiz
Her ne kadar aci olsa, ne kadar guc olsa
Her seyi evet her seyi unutmaliyiz

Her kaderin tesellisi bulunur, uzulme
Insan ne kadar sevse unutabilir
Mevsimler, gelir gecer, yillar gecer
Sen de unutursun bir gun gelir

Hic yasamamiscasina, hic sevmemiscesine
Unutursun o gunlerimizi, gecelerimizi
O gunlerce gecelerce sevismelerimizi

Her seyi evet her seyi unutabilirsin
Hatta butun yazdiklarimi satir satir
Kalirsa, icinde bir derin sizi kalir

AYRILIK GUNU

Ben nice ayriliklar gordum omrumce
Kuslar gordum; kirilmis kolu, kanadi
Ayri dusmus sevdiginden kuslar gordum
Hic bir ayrilik bana bu kadar komadi

Ayriligin bir agridir vurur sakalarimda
Ve buyur gozlerimde bir okyanus kadar
Derinden ses verir icimde bir tel
Sonra, birdenbire kirilir, kopar

Yeryuzu cekilir altindan ayaklarimin
Gecer basima coken bir tavan gibi gokyuzu
Durmadan calinir kulaklarimda
Sarkilarin en huzunlusu

Seni alip uzaklara giden otobus
Benim uzerimden gecer hisimla
Devrilir, bakakalirim ardindan
Bir sel gibi akan gozyasimda...

Artik ne yapsam bos, teselliler faydasiz
Karanlik gitgide en derinlere ceker beni
Caresiz butun sokaklarinda bu sehrin
Boyle perisan beklerim donmeni

Dolasir birbirine yorgun ayaklarim
Ellerimi koyacak bir yer bulamam
Nereye gitsem en koyusu acilarin
Ne yana baksam, cildirtan bir aksam

Istesem ben bu omru, bu talihi istemem
Boyle durup durp senden ayrilmak varsa
Orada bir mezar kazilir benim icin
Ayriligin nerede baslarsa

AYRILIRKEN

Dinle sevdigim bu ayrilik saatidir
Dunya var olali beri cirkin ve soguk
Ergec icecegimiz bir ilac gibi
Tadi dudaklarimizda acimsi, buruk
Bu saatte gozyaslari, yeminler
Bos bir tesellidir inandigimiz
Perde kapaniyor, filim bitiyor iste
O hic bitmeyecek sandigimiz
Goruyorsun konusacak bir seyimiz kalmadi
Sadece bakislarimizda huzun
Iste ayrilik bu; hic beklemedigimiz
O ikiz kardesi olumun
Anliyorum bir daha gorusemeyecegiz
Bu son bulusmamizdir seninle
Yeni bir hayata basliyacaksin artik
Onunla, o yeni sevgilinle.
Anliyorum artik o opecek ellerini
Kulagina aski o fisildayacak
Icinde bir pismanliktan baska
Benden eser kalmayacak.
Sigarani sondur, kalkabiliriz
On adim sonra yollarimiz ayrilmali
Sakin aglama ve bir sey soyleme bana
Insan ayrilirken bile buyuk olmali

BEN BIR EYLUL SEN HAZIRAN

Bir eyluldu baslayan icimde
Agaclar dokmustu yapraklarini
Cimenler sararmisti
Rengi solmustu tum ciceklerin
Gokyuzunu kara bulutlar sarmisti
Katar katar gidiyordu kuslar uzaklara
Deli deli esiyordu ruzgar
Dagilmisti yazdan kalan ne varsa
Yasanmamis bir mevsim gibiydi bahar

Neydi o bir zamanlar
Sevmisligim, sevilmisligim
O heyheyler, o delismenlikler neydi
Ne bu kadere boyun egmisligim
Ne bu acidan korlasan yurek
Ne bu kurumus nehir; gozyasim
Onumdeki dizboyu karanliklar da ne
Ne bu ardimdaki kul yigini; elli yasim

Beni kotu yakaladin haziran
Gamli, yikik eylul sonuma
Bir ilk yaz tazeligi getirdin
Masmavi gogunle
Cana can katan gunesinle
Piril piril engin denizinle girdin icime
Cicekler acti dokundugun
Cimler buyudu yurudugun
Ve guller katmer katmer oldu guldugun yerde

Basimda senin kuslarin kanat cirpiyor simdi
Oldurdugun yemislerin agirligindan
Dallarim yere degiyor
Gunesi batmadan saclarinin
Bir dolunay doguyor bakislarindan
Gun boyu senden bir meltem esiyor yanan alnima
Uykusuz gecelerim seninle apaydinlik
Basim donuyor, off basim donuyor yasamaktan
Olebilirim artik

Olme diyorsan; gitme kal oyleyse
Saril simsiki, tenim ol, beni birakma
Baksana; parmak uclarim ates
Lavlar fiskiriyor gozbebeklerimden
Hadi gel, tut ellerimi, benimle yan
Benimle meydan oku her caresizlige
Benimle uyu, benimle uyan
Birlikte varalim onucuncu aylara
Ben bir eylul, sen haziran.

BEN SENI SEVDIM MI? 

Ben seni sevdim mi? Sevdim, kime ne
Tuttum, ta icime oturttum seni
Aldim, oksadim saclarini, optum
Ictim yudum yudum guzelligini

Ben seni sevdim mi? Sevdim elbette
Bendeydi ozlemlerin en korkuncu
Cildirirdim sen ne kadar uzaksan,
Ask degil, hic doymayan bir seydi bu

Ben seni sevdim mi? Sevdim dogrusu
Sevdikce tamamlandim, butunlendim
Biri vardi aglayan gecelerce
Biri vardi sana tutkun; o bendim

Ben seni sevdim mi? Sevdim en buyuk
En solmayan guller acti icimde
Omrumu degerli kilan bir seydin
Sen benim bozbulanik gencligimde

Ben seni sevdim mi? Sevdim, oyle ya
Bir cizgiye vardim seninle beraber
Ve bir gun orada yitirdim seni
Ben seni sevdim mi? Sevdim, Ya sen beni? 

BENIM KORKUM OLUM DEGIL

Gecen gun senin yaninda aklima olumum geldi
Sensizlik bir mizrak gibi saplandi kalbime
O son ani hatirladim, o seni koyup gidisimi
Ilk defa bu kadar uzuldum dunyaya geldigime
Olum! kacinilmaz sonuc o soguk kelime
Bir gun ucuz bir fahise gibi koynuma girecek
Yuzumde gezinecek pis ve igrenc elleri
Korkudan buyumus gozlerimde hayaller can verecek
Biliyorum uzuleceksin, ama bir gercek
Bir yerde sevismek gibi, bir yerde yasamak kadar
Ne hazin sicakligimizin bizi terketmesi
Ve yuzuze birbiri ardinca kapanan kapilar
Ergec uzanir bir el son kampanyayi calar
Anlariz kacinilmaz anin geldigini
Sehre bir bomba dusmus gibi aynalar, camlar kirilir
Insan arar da bir turlu bulamaz guzelligini.
Kimse benim kadar bilemez olumun rezilligini
Seni koyup gitmenin huznunu ben anlarim
Cunku ben sende bildum kendimi, sende sevdim
Senin yaninda seninle degerlendi zamanlarim
Ne aci gun kadehlerin bos kalmasi, sarkilarin yarim
Mevsimlerin birbiri ardinca bir anda bitivermesi
Ansizin tiprakla dolmasi gozlerimizin
Kanimiza o cirkin boceklerin girmesi
Kim bilir olum belki de bir cilenin sona ermesi
Belki guzeldir, su sefil dunyaya bos gozle bakmak
Ne care ki sen varsin, o dunyada sen varsin
Benim korkum olum degil, seni yalniz birakmak

BILDIGIM BIR SARKI VAR

Merhametsiz karanlik icindeyim
Ne zaman gunes dogacak bilmiyorum
Mavi denizlere mor daglara karsi
Bildigim bir sarki var onu soyluyorum

Bildigim bir sarki var onu soyluyorum
Butun sarkilar gibi kederli
Sokaklar, caddeler, evler bombos
Yoklugun sirtima saplandi bir bicak gibi

Yoklugun sirtima saplandi bir bicak gibi
Akitir tasa, topraga kanimi
Dunya seninle aydinlik ve guzeldi
Simdi bin gunes dogsa goturmez karanligimi

Simdi bin gunes dogsa goturmez karanligimi
Yanmaz elinin degmedigi isiklar
Gel, o sarkiyi beraber soyleyelim
Tut ellerimden beni aydinliga cikar

Tut ellerimden beni aydinliga cikar
Yumdum gozlerimi seni dusunuyorum
Mavi denizlere, mor daglara karsi
Bildigim bir sarki var onu soyluyorum

BIR CIKMAZ SOKAKTA

Ne kadar donup dolassam, yine de
Hep o cikmaz sokaktayim caresiz
Bir umut kirintisi gozlerimde
Yuruyorum durmadan, dalgin, sessiz

Sokak o sokak, bense ben degilim
Sanki bin yillar gecmis aradan
Boslukta bir seyler ariyor elim
Belki de mahsere dek bulunmayan

Yitirdigim neydi, aradigim ne
Coken ne yuregime kursun gibi
Tanrim! ben mi degistim soylesene
Yoksa bende zamanlar mi eskidi

Bir yerlere varmadan, nasil boyle
Hic durmadan akip gidiyor gunler
Yasam diye verdigin bu mu soyle
O mu sirtima sapladigin hancer

Bir cikmaz sokagin sonunda, iste
Suskun ve tek basina seninleyim
Fanilikten olmezlige geciste
Bilmiyorum, soyle bana, ben neyim

Sevdimse; verdigin yurekle sevdim
Sen actin bu ufku karsimda sonsuz
Yurudum bir yolun sonuna geldim
Yikik, uzgun ve paramparca onsuz

Olum buysa, Tanrim buysa yasamak
Sil alnimdan yazdigin bu yazgiyi
Ya bir yere ciksin artik bu sokak
Ya da oldur icimdeki Tanriyi!...
 
BIR GECE ANSIZIN GELEBILIRIM

Bu kadar yurekten cagirma beni
Bir gece ansizin gelebilirim
Beni bekliyorsan, uyumamissan
Sevincten kapinda olebilirim

Belki de hayata yeni baslarim
Icimde kullenen kor alevlenir
Bakarsin hic gitmem kolen olurum
Belki de seversin beni kimbilir

Kal dersen, daglarca severim seni
Bir deniz olurum ayaklarinda
Ask bu ozleyis bu, hic belli olmaz
Kalbim duruverir dudaklarinda.

Ya da unuturum kim oldugumu
Hatirlamam belki adimi bile
Belki de cildirir, deli olurum
Sana kavusmanin heycaniyle

Ask bu, bilinir mi nereye varir
Ne durdurur ozlemini, seveni
Bakarsin ansizin gelebilirim
Bu kadar yurekten cagirma beni.

BIR GUN

Apansiz uyanirsan gecenin bir yerinde
Gozlerin uzun uzun karanliga dalarsa
Bir sicaklik duyarsan usuyen ellerinde
Ve saatler gecikmis zamanlari calarsa
Bil ki seni dusunuyorum

Bir vapur yanasirsa rihtimina bin, acil
Ortun karanliklari masmavi denizlerde
Ve dinle kalbimi bak nasil carpiyor nasil
O butun ozlemlerin koyulastigi yerde
Bil ki seni bekliyorum

Bir sabah gun dogarken ac perdelerini, bak
Sevincle balkonuna konuyorsa martilar
Kendini tadilmamis derin bir hazza birak
Dokulsun dudagindan en umutlu sarkilar
Bil ki seni istiyorum

Gecelerden bir gece uyanirsan apansiz
Uzaklarda elemli, garip bir kus oterse
Bir ceylan agliyorsa daglarda yapayalniz
Ve bir gun kabrimde bir kara gul biterse
Bil ki SENI SEVIYORUM
 
BIR GUN KAPINA GELSEM

Bir karanlik geliyor yoklugunun ardindan
Ne zaman gunes batsa bu son gecem diyorum
Vazgec yalan dunyanin kohne saltanatindan
Yetisir bunca keder, bunca elem diyorum

Her sey sagir icimde ne siir ne musiki
Dunyadan bezginligim dunyalar kadar eski
Oylesine cozulmus, oyle dagilmisim ki
Be ne bitmez ayrilik bu ne ozlem diyorum

Beni cagirdigini bir defa duyabilsem
Avuclarimda ates, yorgun gozlerimde nem
Asarak denizleri bir gun kapina gelsem
Basimi duvarlara vurup olsem diyorum