AHMED ARIF (1927-1991)

Diyarbakır'da doğdu. Ankara'da Dil ve Tarih-Cografya Fakültesi'nde öğrenciyken TCK'nin 141. maddesine muhalefette bulunduğu savıyla tutuklandı (1950). Iki yıl sonra aynı savla yargılanarak hüküm giydi, hapiste yattı. Mahkumiyet hayatı iki yıl sürdü. Ankara'ya yerleşerek gazetecilik mesleğini seçti. 1991'de aynı kentte öldü.
Doğu Anadolu halkının türküleri, ağıtları, masallarıyla beslenen, coşkulu, öfkeli, çarpıcı, derin bir insan sevgisiyle yoğrulmuş şiirleriyle çağdaş Türk şiirinin en büyük ustalarından sayıldı. Tek şiir kitabı: Hasretinden Prangalar Eskittim (Cem Yayınevi 1968).

Şiir kıtabı, 1992’de 30. Basımına ulaşarak Türkiye’nin en çok satılan şiir kitaplarından birisi oldu.